Sarius ft. Szpaku – „Zapomnij o mnie”

Jak byłem dzieciakiem, miałem ziomala dużo młodszego ode mnie
Wyszliśmy na dwór, mówił, że jego tata jest silny potężnie
Że pobił mamę, że pobił siostrę, kurwa, boss

TATA potrzebny od DZIŚ!

Nieobecność ojca w życiu dziecka to nie tylko jego fizyczny brak, ale również brak zaangażowania emocjonalnego i bycie nieobecnym psychicznie czy duchowo. Samo przebywanie w domu i zaspokajanie potrzeb materialnych rodziny TO ZA MAŁO.

 Borixon – „Piękność”

Moja matka już nie miała siły, ojciec z dziadkiem to były świry
Sporo tutaj wypili i tak jej życie umilili

Patriarchalna kultura przyzwyczaiła nas do ojca nieobecnego. Mężczyźni pracowali, a obowiązki domowe, w tym proces wychowania, spoczywały na barkach kobiet. Współcześnie maluje nam się inny obraz. Mężczyźni coraz częściej zauważają, że patriarchalizm nie był właściwym stylem, stąd obecnie widzimy zmianę w kwestii ojcostwa. Wyłania nam się tata obecny, ukierunkowany na dziecko i przed wszystkim świadomy. Rola ojca w życiu każdego dziecka jest bardzo istotna i bezcenna. Coraz częściej w codzienność wpisuje się wspólne spędzanie czasu wolnego z dzieckiem przez ojca – wspólne zabawy na placu zabaw, jazda na rowerze, basen czy gra w piłkę. Szokiem nie jest również sytuacja, kiedy tata zmienia pampersy czy karmi dziecko. Więź z ojcem otwiera dziecku bramę do rozpoznawania własnych potrzeb jako niezależnych.

Avi x Louis Villain – „Ora Et Labora”

Lekkie pióro to przejąłem po matce
Po ojcu zakola i ten dziwny akcent (akcent)
To wszystko co mi zostało po nim
Nie nazywam go tatą, bo dla mnie to anonim, ej
Całe życie musiałem udowadniać
Byłem trudnym dzieckiem, wozili po poradniach
Ganiała nas policja, coś jakby berek

Mężczyźni! Zdajmy sobie sprawę, że nasze bezpośrednie zaangażowanie w kontakt z dzieckiem (mówię tu również o wspólnych zabawach), oddziałuje pozytywnie na okres dzieciństwa, ale również rzutuje na przyszłość naszego potomstwa. Jest to również narzędzie pozwalające ograniczyć młodocianą przestępczość. Wydaje Ci się to przesadą? A co powiesz na nadużywanie substancji psychoaktywnych przez Twoje dziecko w związku z poczuciem opuszczenia i osamotnienia w życiu? Cały wachlarz używek staje się sposobem odnalezienia przez dziecko miejsca, w którym poczuje się bezpiecznie, a przede wszystkim zapomni (choć na chwilę) o tragedii z domu rodzinnego. Dziecko bowiem jako tragedię odbiera odtrącenie emocjonalne bądź porzucenie przez ojca. Panowie, nie bądźmy zaślepieni wzorcami zachowań tzw. macho – ten bowiem nie postrzega porzucenia dziecka w kategoriach negatywnych.

Bonson / Matek – „Pierwszy krzyk”

Nie było ojca, dlatego chyba tak chcę nim być
I od tej pory będziemy już dzielić ”my” na trzy
Ja, Ona, Ty
Ocieram łzę, nie ważne czy ktoś widzi mnie
Bo są momenty kiedy facet się nie wstydzi łez
I są momenty kiedy facet ma grać jak facet
I teraz nadszedł ten dzień

Ludzie mogą wzrastać i rozwijać się bez zaangażowania ojca – zgoda. Jednak ci, którzy mają na co dzień obok siebie świadomego i zaangażowanego ojca, mają zdecydowanie lepiej pościelone łóżko na przyszłość. Będąc obecnym tatą, zapewniamy lepszy start i dajemy więcej możliwości naszym pociechom. W jednym z wywiadów dla Vogue Bedoes mówi wprost: Często odczuwam brak taty, nawet w prostych, codziennych sytuacjach – czegoś nie wiem, o coś chciałbym go spytać i nie mogę. Cały czas szukałem podświadomie ojca. Zdarzało mi się tak traktować starszych kolegów (źródło: https://www.vogue.pl/a/bedoes-slawa-daje-wladze ).

Nieobecny, czyli jaki? Taki, który pozostawia matkę dziecka samą fizycznie i psychicznie, obciążając ją całą odpowiedzialnością za wychowanie dziecka. W takich sytuacjach nadal kłania się patriarchalizm. Do tego dochodzić może również ignorowanie sytuacji ekonomicznej, obowiązków domowych i brak zainteresowania procesem wychowania dziecka. Współcześnie bardzo dużym problemem jest obowiązek alimentacyjny, którego nie realizuje wielu ojców – nie tylko w systemie pieczy zastępczej.

Mężczyzno! Nie wypieraj się odpowiedzialności za wychowywanie swoich dzieci! Bardzo słabo z Twojej strony, jeśli nie rozmawiasz z dzieckiem, nie spędzasz z nim czasu i nie masz pojęcia o jego codziennym funkcjonowaniu. Wejdźmy w interakcję z własnym dzieckiem. Naucz się mówić o emocjach, pytaj dziecko o uczucia. Nie bądź weekendowym tatą, z którym można tylko się pobawić. Dotrzymuj słowa i nie zapominaj o dziecku. Zrób wszystko, aby być przy dziecku najlepszą wersją siebie samego.

KęKę – „Rutyna”

(…) za oknem jest średnio
Tym bardziej się staram, by mieli bezpiecznie i ciepło tu wewnątrz
Życie ich nieraz zaskoczy, muszą mieć pasy
Tak wiele jest zmiennych, więc te które mogę zamieniam na stałe

Przytoczę w tym miejscu słowa z felietonu  https://hiphopweb.pl/2021/06/23/tata-w-tekstach-polskich-raperow-przemyslaw-kaca/ : Kluczowym elementem jest jego obecność w życiu dziecka w połączeniu z okazywaniem uczuć. Wspólne spędzanie czasu jest fundamentem do zbudowania relacji. Mowa tu o jakości spędzanego czasu – o byciu dostępnym dla dziecka, a nie byciu online. Nie obok siebie w ekranach smartfonów, a wspólnie na zabawie, spacerze czy wyprawie rowerowej. Spoiwem jest również angażowanie dziecka do wspólnie wykonywanych obowiązków domowych. Wtedy ojciec ma szansę poznać dziecko i nauczyć się reagowania na jego potrzeby. Nie zapominajmy, że to ojciec jest pierwszym mężczyzną w życiu córki, zaś dla syna – pierwszym wzorcem męskości (nauka odpowiedzialności oraz szacunku dla kobiet). Z racji, że mężczyźnie ciężej niż płci przeciwnej przychodzić może rozmawianie o emocjach i ich pokazywanie – zatem nie lada wyzwanie przed ojcem. Należy pokazać dziecku swoje wnętrza i bycie sobą. Dziecko stworzy więź z człowiekiem emocjonalnie dostępnym i autentycznym.

Warto zdać sobie również sprawę, że emocjonalna niedostępność, oziębłość oraz zaabsorbowanie własnymi sprawami i pogonią za karierą nie służą budowaniu relacji z dzieckiem. Sama obecność fizyczna nie wystarczy. Psychicznie ojciec wtedy znajduje się poza rodziną, często w skorupie własnego bólu. Róbmy tak, aby współtworzyć ognisko rodzinne, dbajmy O SWOICH! Opuszczenie wiąże się z przerwaniem więzi, zaś odrzucenie to umniejszanie i upokarzanie przy jednoczesnym stosowaniu głównie przemocy psychicznej i emocjonalnej.

Żabson – „Tato”

Bo jestem zdobywcą nie turystą, znajdę drogę nawet jeśli zgubię szlak
I to chyba dzięki Tobie umiem szybko się odnaleźć, choć życie nie daje map
Chciałbym zwiedzić cały świat, bo to Twoje marzenie
Twój niedokończony plan w rzeczywistość zamienię

Rozwiązanie wielu trudności wychowawczych ukryte jest pod słowami: „słucham Cię”, „jestem przy Tobie” czy „jak mogę Ci pomóc”. To jest powszechne w dobrej relacji ojca z dzieckiem, który na co dzień jest wsparciem dla swojego potomka. Dziecko w takiej sytuacji nie ma obaw przed relacją, bowiem nie ma w niej miejsca na bicie, poniżanie, wyśmiewanie czy zawstydzanie. W procesie wychowania nie stosuje się przemocy, niedopuszczalne jest karanie dziecka, które oznacza jego krzywdzenie. Nie zapominajmy jednak o stawianiu granic i konsekwencji w wychowaniu. Każde dziecko lubi jasne, wspólnie ustalone zasady!

Paluch – „Zimne ognie”

Nauczyć, czym jest miłość i smak porażki
By więcej zrozumieli i nie dali się zranić
To, że w życiu nie są ważne cyferki i znaczki
I by nigdy w życiu nie obrażali matki

Tato, pamiętaj, że jesteś formatorem poczucia wartości dziecka, a także jego przewodnikiem po życiu. To Ty pomagasz dziecku stać się w życiu wartościowym, sprawnym i zaradnym człowiekiem. To Ty masz zadanie pomóc dziecku w zbudowaniu poczucia własnej wartości. To właśnie Ty powinieneś uczyć potomka wchodzenia w relacje społeczne ze światem zewnętrznym. Jesteś obecny? Do dzieła!

Zdarza się jednak, że kobiety mają poczucie, że są od mężczyzn znacznie bardziej kompetentne w opiece nad dzieckiem. Od razu zabierają ojcu płaczące niemowlę, instruują, w co powinno być ubrane, co ma zjeść – nie ufają, że ich partner poradzi sobie z dzieckiem sam. To, co może zrobić ojciec, to bronić siebie i swojej relacji z dzieckiem – nie ulegać dla „świętego spokoju”. Może mówić wprost, że wie, co robi, oraz dzielić się tym, co przeżywa, gdy jest poprawiany i instruowany (J. Gruhn – Devantier, O współczesnej roli ojca, www.dziecisawazne.pl). 

Pezet – „Intro”

Ojciec mówił mi: Mierz wysoko, najwyżej się rozczarujesz